by: Xris Austell M. Dahili
Napakagandang karanasan ang ipinamalas sa amin ng ika-18 Pambansang Scout Jamboree, isang pakikipagsapalaran na nagdala ng mga alaala at mga pagkakataon na hindi malilimutan. Bawat hakbang ay puno ng sigla at pagkamangha, tulad ng pagtahak sa isang bagong mundo ng pakikipagsapalaran. Ang pagdating namin sa Port Dumangas, Iloilo, ay hindi lamang pagbabalik sa dati, kundi isang pagtanggap mula sa mga kaibigang matagal nang nawala ang Scouting.
Ang mahigpit na yakap ng mga kapwa scout ay nagbigay daan sa mga koneksyon na hindi lamang nagsisimula sa simpleng pagkakaibigan. Sa gitna ng mainit na pagdaong mula sa barko, ang paglipat namin sa magandang biyahe sa bus patungo sa Passi City ay isang pagkakataon upang pasukin ang kagandahan ng tanawin, habang nagbabago ito sa harapan namin.
Kasabay ng pagod sa biyahe ay ang pakiramdam ng kasiyahan at ang hindi-matatawarang excitement sa darating na mga kaganapan. Napakalalim ng tulog ko, pinayagan ang sarili na magpahinga at lumipad sa mundo ng aking mga panaginip.
Ang paggising sa makahulugang tanawin ng Passi na sinasabayan ng mga kuwintas ng mga ilaw ng Pasko ay isang surpresang puno ng kahiwagaan.
Ang bawat ningning ay tila may dala-dalang kasiyahan ng panahon, na bumuhay sa buong kaisahan ng lungsod at nagpapakilos sa aming mga damdamin, naglalatag ng landas para sa mga susunod na araw.
Sa paglalakbay sa dagat ng mga tent at sa ingay ng mga kapwa scout na naghahanda ng kampo, hindi maiiwasang mamangha sa dami ng mga naroroon sorang dami na kung titingnan ang mga naglalakad na scouts ay para bang isang hanay ng mga langgam sa kalsada bata-batalyong nagmamartsa.
Hindi lang ito isang pagtitipon; ito ay isang buhay na likha ng maraming kuwento, naghihintay na magsalaysay sa tamang oras. Ang pagka-curios ay nagtulak sa akin na alamin ang kasaysayan ng aming kampo, natuklasan kung ito ay dating taniman ng tubo.
Ang koneksyon na ito sa nakaraan ay nagdagdag ng kabuluhan sa aming pakikipagsapalaran, na nagugugnay sa mga kaganapan ng kasalukuyan sa mga karanasan ng mga nakaraan. Ang paglapit ng dilim ay nagdala sa amin ng katahimikan, pagkakataon na mapahinga at mag-ipon ng lakas para sa mga darating na pakikipagsapalaran.
Ang alaala ng mga araw sa Jamboree ay puno ng mga tanawin ng di maliparang taniman ng tubo sa Passi—hindi lamang ito biswal na kagandahan. Ito ay isang buhay na patunay sa yaman ng agrikultura ng lungsod, naglilingkod bilang pahinga sa pang-araw-araw na gawain ng mga tao at turista doon.
Ang mahabang paglalakbay patungo sa activity center ay hindi lamang simpleng hamon sa pisikal; mga oportunidad ito upang magbuklod sa pamamagitan ng mga magkakasamang karanasan— isang kumot ng mga koneksyon na hinabi sa gitna ng mga pagsubok at tagumpay sa aming paglalakbay sa scouting.
Isang mahalagang karanasan na hindi ko makakalimutan—ang mapusok na 14-kilometrong hike. Sa kabila ng pagod, ang tanawin mula sa tuktok, na sinasalamin ng gintong araw, ay nanatili bilang isang sandali ng kagandahan—isang tahimik ngunit makabuluhang usapan ng madadama tagos sa puso at kaluluwa-ito’y isang taniong na hindi mabanag ang sagot sa kabila ng kasarinlan-ito’y hindi matawarang pagpapahiwatig sa kamangha-manghang ganda ng kalikasan na iniwan ang markang hindi malilimutan sa aking isip at kaluluwa.
Nakaukit sa aking isip ng pagsagawa ang Jamboree ng mga water sports kung saan hindi lamang tungkol sa mga aktibidad; ito ay isang malalim na pagbaba sa pagtutulungan at paggalang sa kalikasan. Pinakita nito ang kahalagahan ng bawat patak ng tubig na nasa ating mundo.
Ang mga sandaling ito ay hindi lamang tungkol sa tawanan at paglusong; ito ay tungkol sa pagtuklas ng isang malalim na koneksyon sa ating kapaligiran, pagpapalalim sa ating pagpapahalaga sa mga biyayang hatid ng kalikasan. Hindi lamang kasiyahan ang dulot nito kundi isang aral na tatatak sa bawat scout sa isip at puso.
Hinding-hindi ko talaga makakalimutan ang trade-o-ree night sa gitna ng pagpapalitan ng kalakal sa trade-o-ree, ang punum-puno na Jambo market ay naging isang tahanan ng mga nagkukumpulang scouts na sing dami ng atom na nagsisiksikan sa isang espasyo na mula pa sa iba’t-ibang panig ng Pilipinas isang senaryo na di mo makikita sa ordinaryong mundo kundi sa scouting lamang kung saan tradisyon, kuwento, at makulay na mga personalidad ang pinagtagpo rito. Dito, sa gitna ng masiglang pakikipagkalakalan, kami ay nagbuklod-buklod sa ilalim ng bandila ng scouting, kahit na may iba't ibang pinagmulan.
Hindi lamang pakikipagkalakalan ang nangyari sa gabi na ito kundi isang gabi ng pagkilala ng mga bagong kaibigan mula sa iba’t-ibang panig ng Pilipinas. Ang pagtatapos ng gabi ay puno ng damdaming nagsusumamo parang isang pagtatapos ng kaligayahang di mo inaasahan na parang pagguho ng mundo, kung saan sinamahan ng mga mabiyayang pagpaputok ng fireworks na nagpinta sa langit.
Ang mga paalam na ipinadala namin ay hindi lamang ang isang pisikal na pamamaalam sa aming mga kasamang scouts; ito ay ang mga karanasan na mananatiling nakaukit sa aming puso kahit matagal na kaming magkakahiwalay— isang yaman ng alaala, aral, at mga pagkakaibigan na lumalampas sa panahon at espasyo.
Sa aming paglisan sa Passi, hindi lamang alaala ang aming dala; dala namin ang kahalagahan ng scouting— isang malalim na koneksyon ng pagsamama-isang koneksiyon na tulad ng koneksiyon ng telepono na kaya kang ikonekta saan man sa mundo. Masasaksihan ang di mapaliwanang na ganda at hiwaga ng ating kabutihan at kagandahan ng kalikasan sa pamamagitan ng scouting. Ito ay isang koneksyon na bumuo sa amin, nagbigay inspirasyon, at iniwan ang isang markang hindi malilimutan sa aming mga kaluluwa— isang matibay na alaala ng magandang relasyon ng scouting at likas na mundo.
Post a Comment